Dalawang bata na nagngangalang Daniel at Miriam ang gustong bumisita sa bahay ng kanilang tiyahin na si Judit, na isang pintor ng mga gawa ng sining.
Nang sabihin sa kanila ng kanilang ina na sila ay magpapalipas ng buong katapusan ng linggo kasama ang kanilang tiyahin, pareho silang nagtatalon sa tuwa.
Kaya’t naghanda na sila para ihanda ang lahat at tinungo ang bahay ng kanilang tiyahin.
Pagdating nila ay binati nila ang kanilang tiyahin at tuwang tuwa rin ito tulad nila.
Masaya rin silang makita ang kuneho ng kanilang tiyahin, napakabalahibo nito at napakapaglaro.
She had everything ready to start painting in the large painting room, excited na silang magsimulang magpinta.
Nang makita nila ang lahat ng maliliwanag at iba’t ibang kulay na materyales, nais nilang gamitin ang lahat ng ito, ngunit pipili lang sila ng iilan, kaya’t natagalan silang magpasya kung alin ang sisimulan nilang magpinta.
Iniwan sila sandali ng tiyahin at sinabi sa kanila na babalik siya kaagad at maaari na silang magsimulang magpinta.
Kaya naisip muna nila na gusto nilang magpinta, at pagkatapos ay sinimulan nilang gawin ang bawat isa sa kanilang mga guhit gamit ang mga kulay na nais nilang gamitin.
Naging maayos ang lahat hanggang sa tumigil sila saglit sa mga masasayang ginawa ng kuneho at nagsimulang makipaglaro sa kuneho.
At sa hindi sinasadyang bahagi ng isa sa mga kulay na ginagamit nila sa pagpipinta ay nahulog sa isang painting ng kanyang tiyahin at ngayon ay nagkaroon ito ng malaking puting mantsa.
Sabi nilang dalawa “Naku! anong gagawin natin ngayon”.
At sinabi ni Daniel na “kailangan nating isipin kung paano natin lulutasin ang mantsa ng pintura.”
Kaya sinubukan nila ang iba’t ibang bagay upang alisin ang mantsa sa pintura, ngunit ang buong mantsa ay hindi natanggal.
Pagkatapos ay naalala ni Miriam ang isang bagay na itinuro sa kanya ng kanyang tiya noong nagpinta siya at pagkatapos ay ipinatupad nila ang ideyang iyon.
Halos tapos nang tanggalin ang buong mantsa, ngunit may mga bakas pa rin ng mantsa.
Kaya medyo natakot sila sa magiging reaksyon ng tita nila.
Pagbalik niya sa kanila, tinanong niya kung kumusta sila sa kanilang pinipinta at kung nagsasaya sila.
Sa sandaling iyon kailangan nilang sabihin sa kanya ang lahat ng nangyari.
Medyo kinakabahan silang sinabi: “Alam mo, tita, isang puting spot ang bumagsak sa art painting na ito.”
Then she told them “the important thing was that they had the courage to tell me what happened and I appreciate that very much, na they always be honest with me.”
Sinabi rin niya sa kanila na ang pagpipinta ay para lamang sa pagsasanay at hindi talaga napakahalaga.
Kaya naman nagtawanan na lang sila at niyakap ang tita nila.
May-akda: Samuel Frias 
Nakarehistro sa SafeCreative